De epische reis naar the land down under!
Blijf op de hoogte en volg Iris
04 Februari 2013 | Australië, Sydney
Nou het was dan eindelijk zover, de dag van vertrek was aangekomen.
Ik werd wakker door de wekker om 8 uur, nadat ik tot een uur of half 2 heb zitten inpakken nog (ja, ook dit deed ik op het laatste moment!) Richard lag nog in de slaapkamer te slapen dus ging ik voor de laatste keer even heerlijk naast hem liggen om het moment nog even te koesteren. We moeste nog best wel veel doen, ik was nog niet helemaal ingepakt, en de onderhuurder kwam al om 12 uur!
Maar uiteindelijk hebben we alles gewoon mooi op tijd ingepakt en opgeruimd. Ik was wel heel erg sip op deze dag en had veel momenten dat ik mezelf moest tegenhouden om te huilen.
Toen we eindelijk klaar waren met alles kwam de onderhuurder (een collega van mij van de Mc Donald’s) om de kamer over te nemen. Ik vond het echt heel raar, om weg te gaan van mijn kamer en dat hij daar dan in bleef. Hopelijk heb ik het een beetje netjes achtergelaten voor hem.
Toen was het op naar schiphol! We hadden de trein vroeg in de middag en hebben nog even in Utrecht Hoog Catherijne een paar laatste dingetjes gehaald voor in het vliegtuig.
Toen ik in Schiphol aankwam was het nog best wel vroeg, vond ik. Maar toen hoorde ik dat Kim er ook al bijna was en een half uurtje later was Louki er ook al. Allemaal erg op tijd dus!
Het afscheid van iedereen was wel erg moeilijk vond ik. Op een of andere manier was het een heel ander gevoel dan toen ik naar Japan ging. Dee keer was ik niet met Richard, en dat was toen wel heel erg comforting, ik weet dat ik altijd op hem kan rekenen als het komt bij dingen regelen, DE WEG VINDEN en dat soort dingen :P
Gelukkig moest ik niet huilen en Louki had zich ook groot gehouden! Ik word nu wel een beetje sip als ik er zo over schrijf. Maar goed, nadat we door de douane waren kwam mijn papa nog even bij de gate! Ik vond dat echt heel erg leuk, zo net voordat ik in het vliegtuig stapte, het maakte mij echt heel erg blij .
De vlucht leek echt heel erg lang! Wat nog het ergste was, was dat mijn schermpje het niet deed, dus ik heb helemaal geen vliegtuig films kunnne kijken ofzo. Het was wel gezellig met de meiden in het vliegtuig. Ik heb natuurlijk niet zo veel geslapen en op een gegeven moment ging Louki tegen me aan liggen, maar toen bleek dat ook zij niet echt kon slapen. Toen hebben we even bij haar schermpje wat leuke muziek opgezocht. De eerste keuze was Chris Brown en daarna was het toch echt Bieber tijd hoor! Bieber bracht ons echt in een party sfeer dus hebben we mooi even 2 flesjes wijn besteld. En Kim bleef maar door slapen de hele tijd! Als icing on the cake kwam de stewardess nog even langs met ijs! Een half uurtje later ofzo werd Kim wakker en was boos dat we haar niet wakker hadden gemaakt voor ijs, haha. You snooze, you lose, Kim! Daarna gingen we raad het liedje doen waar ik niet heel erg goed in was. En toen wass het alweer bijna tijd om te landen. Toen we nog aan het taxiën waren gingen super veel mensen al opstaan om hun baggage uit de lockers te halen, en dat mocht natuurlijk helemaal niet! Wij nederlaners bleven wel heel netjes zitten met riemen vast. Het waren vooral de Chinezen die allemaal opstonden, we waren dan ook echt 3 van de 10 niet-chinezen in het vliegtuig.
Toen we eenmaal in Chendu, onze eerste overtap aankwamen was er al gelijk een probleem. Ik weet niet wat, maar de mensen bij de passpoort controle snapte net waar we heen gingen en namen helemaal onze paspoorten mee naar een kamertje om te overleggen en spraken ons aan met heel erg gebrekkig engels. Toen ze eindelijk snapte wat onze deal was kregen we onze passpoorten terug. Louki wilde nog iets vragen dus vroeg ze of ze iets mocht vragen, en toen zei de Chineze man: Go there! Haha, Louki’s reactie was echt heel grappig. Een kleine binnens mondse opmerking in de trand van: Ok, dan niet hoor...
Het was echt heel erg daar. We werden vreselijk aangestaard door iedereen en wisten echt niet waar we moesten inchecken en uiteindelijk moesten we een kilometer buiten lopen om naar de incheck balie te gaan. Het was echt grappig want iedereen liep daar met winterjassen rond en wij liepen in onze t-shirts! Ik snap het niet helemaal.
Het hield niet op met het gestaar, toen we bij de gate aan het wachten waren was er zelfs een gast die heel sneaky en opnopvallend een foto probeerde te maken van ons, maar je hoorde wel super hard een foto geluidje, haha. Ook toen we aan het lopen waren naar de gate werden we gefotografeerd. Iedereen was echt heel onaardig tegen ons, dat was niet leuk.
De vlucht was echt heel kort, maar het leek heel lang, we gingen namelijk naar Guangzhou, waar we in een 5 sterren hotel zouden slapen. Toen we daar aankwamen zagen we vanuit het vliegtuig het hotel al, zlefs de naam zag er al chique uit. Toen we in de buurt kwamen ervan was er een man die te wachten stond en hij vroeg of we gereserveerd hadden, dat hadden we wel hoor! En toen begon de epische hotel ervaring. We werden in een groot golg karretje gereden met onze koffers en al naar de voordeur van het hotel en toen we onze koffers eraf wilden halen mocht dat niet! Dat deed hij voor ons! Wat een buitengewone ervaring was dat! Het werd ook helemaal op zo’n rijdend ding gezet met van die buizen die in een goude boog liepen. Het was geweldig. Niet alleen dat, maar doen we binnen kwamen in de gigantische lobby werden we verwelkomd met een pianolo, een vleugel piano die uit zichzelf speelde. We voelde ons echt de rijkste personen op aarde. We zeiden al tegen elkaar, dit kan niet,, we hebben maar 50 euro pp betaald, dit is onmogelijk! Toen we bij de recepite stonden zaten we echt te wachten tot ze zei, sorry, betaal nog maar even 1000 euro erbij. Maar dat kwam niet! We werden geescorteerd naar onze kamers! En ook toen mochten we ze niet dragen hoor, het karretje ging mee, en er waren 2 mannen die mee gingen om alles in onze kamers neer te zetten. Echt geweldig!
Toen we eenmaal ingesetteld waren besloten we om heel decadent nog even naar de sauna te gaan. Dat was echt heerlijk. Er was ook nog een zwembad, maar op het laatste moment hadden we besloten om toch maar te gaan slapen, we hadden tenslotte niet echt geslapen de hele dag, dus dede we dat maar. Wat er supervet aan de kamer was, was dat er een glaze muur was van de badkamer naar de slaapkamer, dat was echt zo mooi! Toen ik in het bed ging liggen wist ik niet wat ik mee maakte; het was hands down het aller zachtste bed dat ik ooit gevoeld had. En met satijne dekens en sheets was het ook een beetje glad, en, wouw, gewoon echt helemaal geweldig. Wat zat ik te balen dat dit maar voor 1 nacht was! We hebben we afgesproken dat we op de terugweg dit weer gingen doen.
De laatste vlucht verliep echt heel snel. Ook al had ik heel erg goed geslapen in het goddelijke bed, heb ik ook nog veel geslapen in het vliegtuig, Alleen had ik iets heel erg traumatich meegemaakt tijdens de vlucht.
Ik was heerlijk aan het slapen met mijn hoofdtelefoon op en maskertje over mijn ogen. Dekente eroverheen, dus lekker helemaal afgesloten van de buitenwereld. Op een gegeven moment werd ik aangetikt door de stwewardess. Er stond een kind echt heel erg hard te huilen naast me. De stewardess wees op de grond naast me, en, ja het is echt waar, er lag een hele plas kots naast me... Maar dat was nog nieteens het ergste... Het was tegen me tas aangekomen! Dat is nou echt wat je noemt, balen. Ik keed Kim en Louki aan en ze hadden allebei een gezicht versteend van horror. Ze geloofde niet dat ik er niet wakker van was geworden. Echt heel erg gelukkig genieg rook ik niks, daar was ik zo ontzettend blij mee. En wat ook heel erg gelukkig was, was dat mijn tas van leer was, dus heeft de stewardess hem heel goed schoongemaakt totdat ik tevreden was. En ze had het goed gedaan hoor. En dat was het verhaal van het kotskind. Ik hoop dat hij nog een leuk leven heeft, not!
Louki was wel een beetje sneu in het vliegtuig, want eerst vroeg ik om 3 extra denkentjes voor ons want het was echt heel erg koud, maar toen kreeg louki niks. Daarna vroeg Kim om extra broodjes voor haar en louki, en toen kregen alleen kim en ik. Haha, het was echt super sneu. We hebben even lekker gekaart en veel geslapen. De vlucht was echt zo voorbij. En toen waren we eindelijk in Sydney!
We waren allemaal super zenuwachtig,bang dat er wat mis was met ons visum of zoiets. Ik had namelijk een ander visum papiertje gekregen dan kim en louki. Erg spannend dus. Uiteindelijk werden we helemaal niet gevraagd om ons visum! We hoefden nieteens door de douane! Alleen moesten we wel door quarantine, we hadden namelijk aangegeven dat we schoenen bij ons hadden met misschien wel wat aarde eronder en een paar houten artikelen. Dus werden we eruit gepikt en moesten we de inhoud van onze koffers laten zien. Het was echt precies zoals op het programma Border Security Australia! Dat vond ik wel leuk om mee te maken, haha. Maar we waren maar 5 minuutjes bezig gelukkig en toen waren we vrij om het land binnen te gaan!
We zijn nog eventjes naar de mc donalds geweest op het vliegveld en toen liepen we naar buiten.
Het eerste wat ons opviel was dat het naar het reptielehuis rook zoals in de dierentuin! Echt zo raar. We gingen met de taxi. Louki en Kim stapte bij hun hostel uit, en ik bnij de mijne, 2 kilometer verderop. Toen de meiden waren uitgestapt heb ik nog even gekletst met de chauffeur en hij overhandigde mij een foldertje over een soort yoga, maar dan van Taiwan. Hij was er helemaal enthausiast over dus heb ik hem gezegd dat ik het wel even zou uitproberen, haha, Het was een aardige Taise man.
Toen kwam ik eeeiiinndelijk aan in mijn hostel van mijn werk en werd ik begroet door de nederlandse stagist en werd ik naar mijn prive kamer gestuurd. Lekker slapen!
-
04 Februari 2013 - 10:47
Mirtje:
Geweldig. Dat kots kind Haha. En ook nog VIA bordersecerity Haha! Sta je op film? Nou ik kan niet wChten TOT je volgende verslag! Xx mir
-
04 Februari 2013 - 11:19
Richard:
Dat is nou idd een EPISCHE reis:) Ik ben benieuwd of jullie nog in het nieuws zijn gekomen in China. Zo van: "kijk nou wat voor gekke mensen er in ons land zijn!".
Dat hotel past wel goed bij je, lekker luxe;) Ik hoop trouwens dat je niet al verdwaald bent op je eerste dag in Sydney. Geniet van je tijd in et reptielehuis! xxx -
06 Februari 2013 - 22:41
Mams:
Wat een avonturen Zeg! Ik hoop dat je al een klein beetje ingeburgerd bent. Wat super dat je in Australië bent. Ik proef de sfeer van je verslag. Ik voel echt met je mee, net alsof ik naast je loop en meekijk met je ogen. Ik kijk uit naar je volgende verslag! Xxxx -
07 Februari 2013 - 20:18
Steven:
awesome. groetjes van stewie :p
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley